Binalarda yangın esnasında güvenliği sağlamak için geliştiren eylem planları, genellikle kullanıcıların yangına maruz kalan binadan ne kadar hızlı tasfiye edildikleri, itfaiyenin ne kadar zamanda yangını kontrol altına alabildiği/söndürdüğü ve yangının çevre binalara sirayet edip etmediği gibi bir grup kriteri temel alır.
Nükleer tesislerde bu tarz kriterler genellikle panik, tali hasarlar ve kazalara sebibiyet verir, ki sonuçta oluşacak kayıp, çoğu durumda yangın olayının kendisinin yaratacağından çok daha fazla olabilmektedir.
Bu yüzden yangınla mücadele stratejisinin tamamen farklı olması gerekmektedir; yangın esnasında sürekli iletişimde kalarak kullanıcıları mümkün olduğunca görev yerlerinde koruyabilmek, yapısal güvenliği sağlayarak yapının kısmen veya tamamen çökmesini engellemek, duman ve ısı yayılımını yangın durumu sona erene kadar sürekli kontrol altında tutabilmek ve belki de en önemlisi teknolojik risk analizi ile yangının yol açabileceği nükleer bir sızıntıyı engelleyebilmek gibi…