Günümüzde inşaat sanayisindeki gelişmeler, artan nüfus ve bunlara bağlı olarak büyüyen yapılarla birlikte havalandırma ihtiyaçları da artış göstermektedir. Doğal havalandırmanın yer yer yetersiz kaldığı bu yapılarda mekanik sistemlere olan ihtiyaç ve talep hızla artmaktadır. Binaların büyüklüğü, yüksek yalıtım sınıfları ve hava sızdırmazlık özellikleri nedeniyle taze hava ihtiyaçları artmakta ve bu durum egzoz gereksinimine de neden olmaktadır.
Bu ihtiyaçlara bağlı olarak elektrik tüketim miktarlarında ciddi artışlar gözlenmektedir. Havalandırma ihtiyacını sağlayabilmek ve aynı zamanda iç hava kalitesini arttırmak için ısı geri kazanım cihazlarının havalandırma sistemlerinde kullanımı yaygınlaşmaktadır. Isı geri kazanım cihazları, havalandırma ihtiyacı olan mekanlarda enerji tasarrufu sağlamak amacıyla kullanılmaktadır. Isı geri kazanım cihazları ile iklimlendirme sistemlerinde iç hava ile dışarıdan alınan taze hava arasında ısı transferi gerçekleştirilerek iç mekana verilecek olan havanın ön şartlandırılması sağlanmaktadır. Bu sayede ısı geri kazanımı ile kışın hacimlerin ısıtma, yazın da soğutma yükleri azaltılarak iklimlendirme sistemlerinin elektrik tüketimleri azaltılabilmektedir.
Egzoz havası ile taze hava arasındaki ısı transferi yani ısı geri kazanımı, plakalı ısı değiştiriciler, ısı tekerleği, ısı borusu gibi farklı uygulamalarla yapılabilmektedir. En yaygın kullanım şekli plakalı ısı değiştiricilerdir. Bu tip ısı değiştiriciler çapraz akışlı veya karşıt akışlı olabilmektedir. Kullanılan plaka malzemeleri de verimi etkilemektedir. Bir diğer kullanılan ısı değiştirici ise döner tip ısı değiştiricidir.
Bu çalışma kapsamında, ısı değiştirici tiplerinin detaylı anlatımına ve ısı geri kazanımlı havalandırma cihazlarında kullanılan farklı tipte ısı değiştiriciler ile yapılan karşılaştırmalı test sonuçlarına incelenmiştir.