2010 yılında yayınlanan Avrupa Birliği Direktifi EPBD 2010/31/EU, enerji performansı analizlerine maliyet kavramını eklemiş ve üye ülkelerde 2020’den itibaren, yeni yapılacak tüm binaların yaklaşık sıfır enerji binası olmasını zorunlu kılmıştır.
Avrupa Birliği’ne aday üye olan ülkemizde de, yapılan araştırma çalışmaların yanı sıra, binalarda enerji perfornası yönetmeliği ve bina enerji sertifikasyon sistemleri uygulamaya girmiştir. Ancak, yaklaşık sıfır enerji binaları hedefi ve buna bağlı olarak karbon salımlarında azaltım elde etme hedefleri, yenilenebilir enerji sistemleri gibi, yüksek maliyetli uygulamaları gerekli kılabilmektedir.
Her ne kadar Avrupa Konseyi (European Commission) ‘nin önerdiği bina enerji verimliliği hesap metodu ‘global maliyet’ kavramını içerse de, yüksek yatırım maliyetleri bina uygulama aşamalarında problem olabilecektir.
Bu çalışmada, maliyetler ve maliyete bağlı sektörel engeller gözetilerek binalarda mümkün olabilecek en yüksek enerji verimliliğine odaklanılmıştır.
Bu sebeple, yaklaşık sıfır enerji seviyesi tanımının, daha ileri enerji verimliliği önlemleri uygulayabilmek adına, bina seviyesinden yerleşim seviyesine taşınması önerilmiştir.
Bu önlemler arasında, enerji taşıma kayıplarını azaltacak şekilde bölgesel ısıtma ve soğutma sistemleri ve yine bölgesel yenilenebilir enerji sistemleri sıralanabilmektedir.